De laatste walnoot
Om aan de uitgangspunten van een nieuwe klant, het SmaakWarenhuis in Breda te kunnen voldoen met mijn ‘Doe het lekker zelf’ Potten, moest ik een vervanger vinden voor de chocolade. Cacao groeit nu eenmaal niet in de Lage Landen.
De eerste order van het Smaakwarenhuis was 75 potten, maar dan wel 100% van Nederlandse bodem. Mijn bloem is natuurlijk gemalen door Jos Kors, de molenaar van korenmolen ‘de Zandhaas’ in Santpoort. De ecologische tarwe die hij hiervoor gebruikt komt uit Flevoland (check). De witte- en donkere basterd suiker komt van Groningse suikerbieten (check) en de cranberries komen van Terschelling (check). Alleen nog een vervanger voor de chocolade.
Al snel kwamen we op het idee van walnoten. Walnoten zijn in de eerste plaats erg lekker in koekjes en ze groeien prima in Nederland. Na wat speurwerk kwam ik er achter dat er in Zeeland
Kwekerij Westhof zit, die walnoten kweekt. Walnotenkweker Peter van ‘t Westeinde uit ’s-Heer Abtskerke vertelde mij dat ze nog wel walnoten hadden. Mooi! Heeft u ze ook gepeld? Nee, dat niet.
Ik heb 4 kg gepeld nodig. Hoeveel kilo ongepeld is dat? Ah joh, 12 kilo is zo gepeld wist de kweker mij geruststellend te vertellen…
Rachel en Roos hadden in het weekend de potten al helemaal gevuld. Alleen de bovenste laag met walnoten hoefde er nog maar in. Ik had een professionele walnotenkraker gekocht en ik was er klaar voor om die nootjes te kraken. Twee avonden voor de TV met een bak walnoten op schoot leverde precies 450 gr gepelde walnoten op. Iets meer dan 10% dus.
Terwijl ik de dag voor de levering speculaas aan het bakken was belde vriend Jan Paul van Woensel op. Hij vroeg: Kan ik zo drie van die koekjesmix potten bij je komen ophalen? Want een collega van mij wil ze graag hebben. Natuurlijk, kom maar langs. Om half 6 stond Jan Paul nog strak in zijn pak, na een dag werken bij KPMG bij mij in de keuken. “Nu we toch aan het kletsen zijn, zou je misschien ondertussen even mee willen helpen om deze grappige nootjes te kraken?” Ja hoor, geen probleem zei Jan Paul. Ik heb tot half negen de tijd en hij trok zijn jasje al uit. Geweldig!
Nadat we samen 3 uur gekraakt hadden, was er nog maar een kwart van de 12 kilo gedaan. Met de opmerking van de kweker nog in mijn hoofd “ze zijn zo gepeld”, concludeerde we beide toch dat het wel nachtwerk voor me zou worden. Als ik het al zou redden in mijn eentje. Om half 10 in de ochtend moesten de potten in Breda zijn.
Jan Paul had zijn afspraak verzet en wierp zich zo vlak voor kerst op als engel. “Ik blijf totdat we klaar zijn”. Uiteindelijk reden we om 3 uur ‘s nachts naar huis. Wat was ik blij met de hulp van Jan Paul. De klus is geklaard.
De potten waren mooi op tijd in Breda en ze zagen er super uit. De goudgele walnoten straalde in de spotlights van het Smaakwarenhuis. Na twee uurtjes kreeg ik een sms’je van Sandra van het Smaakwarenhuis. “De eerste 20 potten zijn al verkocht!”. Uiteindelijk waren alle 75 potten binnen een dag weg! Of ik nog 75 potten kon komen brengen? Natuurlijk…
